Utrecht
Utrecht
Als kleine jongen liep ik aan de hand van mijn opa door mijn geboortestad Utrecht. Hij leerde me dat de echte schoonheid van een stad vaak pas écht te zien is, als je naar boven kijkt. Boven de winkelpuien ontdekte ik de prachtige gevels van de huizen aan de grachten. Hij wees me op allerlei bijzondere details, vertelde me de verhalen uit lang vervlogen tijden, liet me in allerlei boeken tekeningen en foto's van vroeger zien en nam mij uiteraard mee de Domtoren op. Zo is mijn fascinatie voor de geschiedenis van Utrecht begonnen.
Na enkele jaren in Gent gewoond te hebben, bezocht in Utrecht weer. Het was de Domtoren, de primus inter pares, die me meteen weer in zijn greep nam. Dit fascinerende bouwwerk, dat in 1382 werd voltooid, wist mij als kind al te boeien door de vele deurtjes, fraaie ruimtes en de geschiedenis die zich in en onder de toren had afgespeeld. Het waren echter bovenal de imponerende luidklokken waar ik na al die jaren weer met grote kinderogen naar keek. Veertien machtige klokken met een gezamenlijk gewicht van 31.402 kilo, waarvan de helft nog uit de middeleeuwen (1505 en één uit 1506) stamt.
De gedachte dat deze oude klokken hebben geluid bij het aantreden van vorsten als Karel V (1540), Filips II (1549), Lodewijk XIV (1672) en Napoleon (1812), bij het overlijden van bijvoorbeeld Willem van Oranje (voor wie in 1584 de grote Salvatorklok van 8227 kilo maar liefst drie uur achtereen geluid werd), bij historische gebeurtenissen als het ondertekenen van de Unie van Utrecht in 1579 en het oprichten van de Universiteit in 1636, blijft voor mij iets onvoorstelbaars. Want hoewel er in de wereld ontzettend veel veranderd is, de klank van deze oude klokken is nog altijd dezelfde als ten tijde van al deze historisch momenten.
Ik besloot lid te worden van het Utrechts Klokkenluiders Gilde, de groep die deze klokken handmatig luid, en na enige jaren wachten kon ik instromen als aspirant-luider. Sinds 2016 mag ik mezelf klokkenluider van de stad Utrecht noemen (het UKG luidt ook op diverse andere plaatsen in de stad, waaronder de Buurkerk, de Geertekerk, de Jacobikerk en het kerkje van Blauwkapel).
Naast het luiden van de klokken, leid ik nu ook met enige regelmaat gasten van het UKG rond, zowel in de Domtoren als bijvoorbeeld bij de klokkenwandeling tijdens het Festival Oude Muziek, die langs diverse luidende torens door de stad voert.
Inmiddels heb ik op verzoek van het UKG na uitvoerig bronnenonderzoek in Het Utrechts Archief het boek "De Domtoren van Kelder tot Spits" geschreven, waarin de toren per 'verdieping' uitgebreid wordt beschreven. Ook heb ik diverse artikelen geschreven over allerlei onderwerpen die betrekking op de Utrechtse torens hebben. Op verzoek van de restaurateurs van het uurwerk van Jan van Call in de Jacobitoren, schreef ik onlangs een boek over de geschiedenis en restauratie van dit werk; dit zal in de nabije toekomst gepubliceerd worden.
